Hoe ervaren docenten de periode van maart tot nu op school? Een interview met Jan Brookman, docent werktuigbouwkunde, bij Alfa College Groningen.
Hoe hebben jullie vanaf maart het onderwijs ingericht op school?
Vanaf maart zijn wij vrijwel meteen begonnen met online onderwijs, dit was een hele omschakeling omdat de praktijklessen op dat moment ook niet meer konden worden aangeboden. Wij hebben in maart een verschuiving in ons curriculum gedaan, zodat wij bepaalde lessen die in het volgende schooljaar aangeboden zouden worden, naar voren zijn gehaald in de thuiswerkperiode.
Vanaf september is het mogelijk om de praktijk en practicum vakken weer mondjesmaat op te starten in het gebouw met een maximale bezetting van 30 procent. Hierop kwamen reacties van studenten dat ze ontzettend blij waren dat ze weer naar school mogen, ze hadden zelf nooit verwacht dat te gaan zeggen.
Zijn jullie in de tussentijd meer digitaal/online gaan les geven? En wat vind je hiervan als docent?
Doordat wij nog steeds op die lage bezettingsgraat zitten, zijn wij genoodzaakt om meer online les te geven. Ik vind dit als docent vooral lastig omdat een heel groot gedeelte van je persoonlijk contact met studenten hierbij wegvalt. Je ervaart ook dat er veel minder groepsdynamiek ontstaat, en dat studenten veel aan elkaar hebben als ze vragen hebben.
Voor bepaalde vakken en taken die je in je lessen doet vind ik het soms wel een vooruitgang om dingen online te kunnen doen in deze tijd. Als ik kijk naar de ontwikkeling van de apps zoals Microsoft teams is het goed mogelijk om een student te helpen op afstand. Coaching is hierin nog belangrijker geworden dan dat dit al was.
Waar loop je tegenaan?
Waar ik als docent vooral tegenaan loop in deze tijd is het gebrek aan non-verbale communicatie.
Als je normaal gesproken in een klassikale setting les staat te geven, kan je vaak aan de gezichten wel zien of ze de moeilijke vraagstukken wel of niet hebben begrepen.
Wat ook een grote verandering is, is dat de manier waarop dingen getoetst worden anders moet worden gedaan. “gewone” toetsten met een hoop vragen worden vaak op de achtergrond buiten jou les gezamenlijk gemaakt. Dus dit vraagt van ons als docenten creatieve oplossingen. Ik zelf doe dit door vooral te gaan werken met opdrachten waarbij een probleemstelling moet worden uitgewerkt en waar dus vooral inzicht over de lesstof vereist is.
Zijn er ook leermomenten uitgekomen, waar je nu wat mee kan? Wat misschien je onderwijs in de toekomst heeft verrijkt?
Een groot leermoment is toch wel geweest de snelheid waarmee wij als docententeam de omschakeling hebben kunnen maken van klassikaal onderwijs naar digitaal onderwijs. Ik denk met de huidige generatie dat een groot gedeelte van het gedigitaliseerde onderwijs als naslagwerk veelvuldig gebruikt gaat worden.
Hoe zorg je dat studenten actief mee blijven doen?
Dit is en blijft een ontzettend lastig punt. Ik probeer vooral de student zelf de regie te geven over mijn opdrachten. Als ik bijvoorbeeld een constructieleer opdracht moet maken met de studenten, vraag ik vooral wat de klas leuk lijkt om bijvoorbeeld door te rekenen. Het is aan mij als docent dan om te zorgen dat de uitkomsten van de opdrachten zijn wat ik wil dat ze moeten zijn, of in ieder geval dat wat wij hebben beschreven in ons curriculum.
Heb je tips voor collega’s?
Volhouden en wij moeten met elkaar onze best blijven doen. Probeer vooral met je student te werken, en probeer zoveel mogelijk contact te onderhouden.